بلبل يكي از پرندگاني است كه در آثار شاعران زياد به كار برده شده است . در آثار بيشتر شاعران از آواز بلبل تعريف شده است و بيشتر هم آواز بلبل را سخن عشق توصيف مي كنند سعدي گويد :

دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری        تو خود چه آدمیی کز عشق بی‌خبری

 و برخي هم آواز بلبل را بيان رموزعشق مي دانند و يا آواز او را گفتگوي عاشقانه با معشوق كه گل نيز نماد معشوق مي باشد مي دانند .  

منوچهري

بلبل شیرین زبان بر جوزبن راوی شود     زندباف زندخوان بر بیدبن شاعر شود

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

در قسمتهاي قبل بعد از انجمن مرغان هرمرغي بهانه اي براي نرفتن مي آورد و هدهد هم جواب او را مي داد كه چهار پرنده بلبل ، طوطي ، طاووس و بط سخنان خود را گفتند و جواب شنيدند . پرنده بعدي كبك مي باشد .

کبک بس خرم خرامان در رسید     سرکش و سرمست از کان در رسید

سرخ منقاروشی پوش آمده       خون او از دیده در جوش آمده

كبك در كلام عطار تمثيلي از افراد مال اندوز است . و كبك بيان مي دارد كه عشق به گوهر يا همان ماديات او را بس است و او به دليل وابستگي به گوهر نمي تواند به سيمرغ برسد .

عشق گوهر آتشی زد در دلم       بس بود این آتش خوش حاصلم

كبك مي گويد براي به دست آوردن گوهر من بر سنگ مي خوابم و سنگ مي خورم تا بتوانم گوهر را به دست آورم .

لطفا براي ديدن بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

در قسمت قبل مرغان انجمني گرفتند و هر كدام سخني گفتند و بهانه اي آوردند كه دوتا از آن ها ( بل بل و طوطي ) بهانه هايشان را آوردند و هدهد نيز جوابشان داد .

پرنده بعدي كه شروع به سخنراني نمود جناب طاووس است كه به دليل ظاهر زيبايي كه دارد در بيشتر ادبيات عرفاني ممثل افراد ظاهر پرست مي باشد . البته عرفا به دليل اينكه طاووس در راهنمايي ابليس براي ورود به بهشت نقش اساسي داشته ، اين پرنده را در معناي شهوت به كار مي برند . مثلا مولانا گفته :

« طبع، طاووس است وسواست کند               دم زنـــــــد تا از مـــقامـــت برکند

   به گاه جلوه چو طاووس عقل‌ها برده           گشاده چون دل عشاق پر رعنا را »

يا سنايي فرموده :

« ای به دیدار فتنه چون طاووس       وی به گفتار غره چون کفتار»  و يا ....

لطفا بقيه را در ادامه مطلب مطالعه فرماييد .